20 Eylül, 2008

DALYAN DELTASI (Eylül 2008)


 
Marmara Adası yazımda sadece manzarası güzel diye bahsettiğim bir otele giden bir okurumun hizmetten memnun kallmayıp yakınması, yakınırken de otelde aynı yazıyı okuyup gelen başka müşteriler de olduğunu belirtmesi beni çok şaşırttı. Böyle bir etkim olabileceği hiç aklıma gelmemişti.
 Beğendiğimiz yerleri kıskançlıkla, kalabalıklaşmasın diye yazmadığım ve tavsiye vermekten hiç hoşlanmadığım halde bu kez bir kereliğine, tavsiye edeceğim üç kişinin bunu hakkettiğini düşündüğümden, gerçekten tavsiye amacı ile bir yazı yazacağım.
 Yazıdaki fotoğrafların tümü son 4 yıl içindeki Dalyan seyahatlerimizden.(Bizim Güney sezonu açılışı yılda iki defa oluyor, Mart gibi ilkbahar, Eylül’de de sonbahar açılışı. Okullar kapanınca İzmir çevresinden fazla uzaklaşmıyoruz)
Akşamüstü Sandras’ta Yeşil Vadi restoran’a vardık
Sandras kimilerinin su markası olarak hatırlayacağı bir yer, tarifi şöyle:
Köyceğiz’den Doğu’ya, Göcek yönüne giderken solda Beyobası tabelasından içeri girilip, 10-12 km tırmanılıyor. Burada Yuvarlak Çay adında gürül gürül bir akarsu ve kıyısında 5-6 restoran, bir de iptidai otel var.


Bu restoranların en mütevazı ve güzeli ise Yeşil Vadi restoran. Komşusu Çınar gibi, diğer meşhur ve turist dolu restoranların yol boyu kocaman tabelaları varken Yeşil Vadi’nin küçücük tabelası restorana sapan toprak yoldan az önce yer alıyor.
Yeşil Vadi akarsuyun kenarında buz gibi sularla havası serinleyen, ağaçlar altında asude bir restoran.
Cesareti olanlar karpuz çatlatan bu suya girip yüzebiliyor. Ben biraz grip olmama karşın bu sefer de dayanamadım girdim, kafamı ıslatmadan bir çırpınıp çıktım.
Neşe suyun üzerindeki salıncakta sallanırken momentini kaybedip ortada kaldı, ip atıp kurtardık.





Yiyecek olarak kızartmalar ve tandır var.
Tandır pek sürüm olmadığından tereyağı ile ısıtılmış olarak geliyor. Biz sadece abur cubur ( kaşarlı mantar, sigara böreği, patates) yedik ve bira(4) içtik. Hesap 35 lira geldi, kredi kartı var.

Restoranın işletmecisi pala bıyıklı Salih Abi, kayınvalidemin İzmir’deki arsenikli su meselesi yüzünden ısmarladığı Sandras sularını bahçeyi suladığı hortumdan doldurdu arabaya kadar taşımama yardım etti.(Yukarıdaki fotoğrafı bizim fotoğraf makinesinin pili bittiğinden cep telefonu ile çekmemize izin verip, daha sonra maille atan masa komşumuz Süleyman İlter'e teşekkür ederiz)
Restoran kışın da açık, daha doğrusu telefon edince Salih Abi yakındaki evinden çıkıp geliyor.

Hava kararmadan Dalyan’a indik, yıllardır kaldığımız Zakkum Pansiyon’a vardık.
Aile ve mahalle baskısı yüzünden Neskafe fincanında iki cin yuvarlamış olan pansiyonun sahibi Ali Abi bahçedeki kanepede üstü çıplak uyuyordu. Uyandırıp odamızın anahtarını aldık, o sırada oğlu Murat da turistleri gezdirdiği tekne turundan döndü.
Sezonun sonu gelmiş olmasına karşın Ali abinin 5 odasının 4’ü doluydu, bize en arkadaki, yandaki Beyaz Gül restoranın mutfağına bakan odayı verdi. (40 lira/oda)




Zakkum, Ali abinin yörük dedesinin sahildeki elli yıllık evini pansiyon haline getirmesiyle 20 yıldır hizmet veren bir pansiyon.



Ali Abi eşi Sevim Hanımla birlikte çalışıyor.

Oğulları Murat da yazları okuldan gelince tekneyle gezi işlerine bakıyor.




Ali abi yılın onbir ayı içiyor, Ramazanda içmiyor(bu sene nedense içiyor).
Bu fotoğrafta iki yıl önce, son gün okunan ezanla birlikte bir dubleyi fondiplerken.
Yan komşusu Önder Pansiyon da yeğeni İlker'e ait ve aynı kalitede hizmet veriyor.

Biz ilk baştan Ali Abi'ye bağlandığımızdan yer bulamazsak İlker'de kalıyoruz.
İkisinde de müsterilerin kullanımına açık mutfak, buzdolabı ve mangal mevcut.(İlker'in rakı bardakları daha güzel)
Zakkum ve yanında Önder Pansiyon'un tekneden görünümü.

Yolda Migros’a uğrayıp aldığımız şarküteri nevalesiyle sahilde güzel bir sofra kurduk, rakı içtik, yattık.
Sabah 10 da bir başka Ali abi’nin yeni yaptırdığı Özalp 10 teknesi ile Ekincik turuna çıktık.
Kaptan Ali abiyi Neşe çok eskiden tanıyor, apart otellerinde kalırken tanışmış.
Çok çalışkan ve dürüst, ve güleryüzlü insanlar.
Eşi Suzan Hanım ile birlikte 20 yıldır turizm işindeler.
Suzan abla “Ali geçen gün hesap etti , teknede şimdiye kadar 100 bin kişiye yemek vermişiz” dedi.
Yemek ama ne yemek!
Dalyan’dan çıktıktan sonra önce doğal çamur kaynaklarına sabah bıraktıkları bir grup müşteriyi aldık. Burada kayaların altında gerçek, doğal kükürtlü su ve çamur varmış, hem de ücretsizmiş, ama duş yokmuş. Biletle girilen meşhur çamur banyolarındaki çamur ise taşıma toprağın suyla ve klorla karıştırılmasıyla yapılıyormuş, hem de binlerce insan aynı yere girdiğinden çok pismiş!
Kanaldan denize çıkılan yerde, sazlıkların arasına bir tekne sanki içinde yaşanıyor gibiparketmiş(demir atmış diyemedim).




İztuzu’nun arkasındaki sığlıkta bir sürü kayık yengeç tutuyor ve satıyor. Aynı zamanda suya şap şap vurarak oralarda takılan kocaman bir carettayı çağırıp, yengeçle besleyip turistik atraksiyon yaratıyorlar.

Caretta bizim kayıkçıları değil az ilerdeki başka birini tercih edince ben de caretta yerine onun fotoğrafını çekenleri çekmekle yetindim.
Mavi yengeçler benim bildiğim sadece bu bölgede yaşıyor ve çok lezzetliler. Canlısı 4, haşlanmışı 5 lira. Yengeçlerin bacakları dolunayda dolu, hilalde boş oluyormuş, şansımıza ben hep dolunayda yiyorum dolu dolu...



Nerede, nasıl kolayca avlanabileceklerini de biliyorum ama onu yazmayacağım!






IBiz iki tane canlı yengeç alınca, ikircikli duran tekne arkadaşlarımız da aldı.
Kayıkçı çok temkinli bir şekilde yengeçleri arka ayaklarından tutatarak bir bisküvi kutusuna koydu, kaçırmamamız ve elimizi kaptırmamız konusunda uyararak verdi.



Kıstırdığı yeri ciddi yara yapıyormuş, yara işliyormuş.
Boğazdan çıkmadan az önce Can benim güneş gözlüğümle oynarken suya düşürdü.
Kaptan Ali abiye söyledim, hemen kıyıya çekti, maske ile daldım. Suya atlar atlamaz burnumun dibinde kuma saplanmış bir 10 lira buldum, Can’a fazla kızmadığım için gönderilmiş bir karma ikramiyesi olarak değerlendirip cebime attım.
Biraz aranıp tekneye döndüm, bir baktım herkes teknenin maskelerini takmış, suda benim gözlüğü arıyor. Meğer Ali abi gözlüğü bulana bedava bira vaat ederek herkesi suya sokmuş.
Sonuçta gözlüğü bulamadık ama epeyce akıntıda yüzme tecrübesi edindik.

Sahili tarayarak giderken Ali abi turistlere olta dağıttı, sırtı çektik, bir çingen palamutu yakaladık.



Öğlen yemeği için Ekincik koyuna yanaştık, Ali abi sahilde mangalı yakarken Suzan abla salata yaptı, biz yüzdük.





Mangalda önce patlıcan biberler, sonra yengeçler, sonra balıklar ve en son da baharatla, sarımsakla marine ettikleri tavuk kanatları pişti. Izgara yengeçleri hemen soğuk bira ile (4 lira) götürdük, kabuklarını Ali abinin talimatıyla denize attık, zira arılar yengeç kabuğu kokusunu çok seviyorlarmış ( Can kendine bir kıskaç ayırdı).
Yemekte, bazıları 1 kiloya yakın büyüklükte kefaller ve tavuk kanatları vardı. Turistler ‘bir balığı kaç kişi yiyecek?’ diye sordular, ‘balık çok istediğinizi alın’ cevabını aldılar.




Balık yemek isteyen herkes birer balık aldı, ben yeni kefal yediğimden kanat yedim.
Bir kiloluk kefali biz Karaburun’da Ergin’in yerinde 30 liraya yiyoruz, burada 25 liralık tekne gezisinde yemek diye veriliyor.
Yemekten sonra biraz daha mayışıp yüzdükten sonra saat 5 gibi Dalyan’a döndük.



Ali abi ve eşi çok samimi ve işlerini düzgün yapan insanlar. Onların bu samimiyeti teknedeki misafirlerine de sirayet ediyor. Bir diğer öğlen menüleri olan meşhur saç kavurmanın yapımına bizzat turistler yardım ediyor, domates biber doğruyorlar, öksüz doyuran miktardaki kavurma ortadan hep birlikte yeniyor. Birbirini hiç tanımayan insanlar gün boyu sohbet etmeseler dahi tekneden inerken birbirlerine sevgiyle veda ediyorlar. Tekne turları ile ilgili olarak çarşıdakşi Özalp Turizm'den bilgi alınabilir.

Odaya dönünce Ali abinin yeni yaptığı iskelede biraz şarap içip kitap okuduk.




Yan odada kalan Hollandalı turistler gece kanala girip yüzdüler.

Bu iki Hollandalı kadın 14 yıldır her yıl düzenli olarak 2 hafta gelip kalıyorlarmış. Eski okul arkadaşıymışlar. Birisi türk yemekleri kitabı yayınlamış, türk lokantası açmış..





Ali abiden öğrendiği testi kebabını Ali kebabı diye tanıtıyormuş. Hollandaya dönerken yanında binlerce el yapımı çöpşiş götürüyormuş.
Ali abi Ortaca’daki bir arkadaşına söylüyormuş, o hazırlıyormuş.

Can Kayıktan balık tutmaya çalıştı,

gece de kayığın tüplü mangalında ızgara yapıp rakı içtik.

Neşe erkenden yattı, ben de bir bira içmek için dışarı çıktım.
Barda yan masada oturan arkadaş Sri Lanka tişörtümü işaret edip “Gittin mi?” diye sordu. İrlandaliymış, adı Con’muş,
O da beş kez gitmiş. Beraber birer bira içtik. Sudi Arabistan’da çalışan biseksüel bir mühendismiş, orayı çok seviyormuş, hiç bir şeyi,n eksikliğini hissetmiyormuş. Evde üzüm suyundan şarap yapıyorlarmış. Yakalanan yabancılar bir iki gün nezarette kalıp, şirketleri tarafından kurtarılıp sınırdışı ediliyorlarmış.






Sabahleyin yandaki restoranın mutfağına bakan vasistandan gelen seslerle uyandık.
Garsonla aşçı arasında şöyle bir diyalog yaşandı:
-Deniz kıyısındaki koca kafa omlet istiyor
-Onu da s, seni de s.
-Öyle deme ya , iyi bahşiş veriyo adam
-Naapcakmış omleti, normal kahvaltı nesine yetmiyo aq.
-Abi çok çırp Yaşar abi çok çırpıyo ondan güzel oluyo
- Onun bahşişini de s., kafasını da s., seni de s., aq.
-Hass. yandı omlet aq.
-Ya niye attın onu, ben yerdim

-Bak omlet nasıl çevirlir(Şap), hep ikincisinde çok güzel çeviriyorum havada


Kahvaltıda omlet pişirdik, Pazar gazetesi keyfini öğlene kadar uzattık.
12 gibi dolmuş teknelerle İztuzu’na gittik(gidiş dönüş 7 lira/kişi),


Şezlong şemsiye kiralayıp(2x2,5) akşama kadar yattık, kitap okuduk, yüzdük.






Ben plajın öbür ucuna kadar koştum.
Plajda bir an nerey baksam fotoğraf çekenleri gördüm. Kadınlar hususi şuh pozlar verip amorstan fotoğraf çektiriyorlardı. Acaba bugün bu plajda kaç bin poz dijital fotoğraf çekilmiştir merak ettim.


17 30 da plajdan ayrıldık, tekneyle pansiyona döndük.






Saat 18 30 gibi Ali ağabeylerle vedalaşarak yola koyulduk, saat 22 de İzmir’e vardık.

Bütçe: Benzin hariç, 2 gece, her şey dahil, 220 lira

17 yorum:

  1. merhaba bora abi ,

    geçen sene tekne, oradan iztuzu plajına 5 ytl ye gidiyordu. bu sene 7 olmuş . orada tek kamp olan dalyan campingte kalmıştım.maraş caddesinin sonunda,kampta çok sivri sinek vardı,günlüğü 10 liraydı.duşu ve tuvaleti vardı. kampın iskelesinden hayvanlar gibi koşarak kanala atlamak, çok güzeldi. gün batımına yakın zamanlarda bu çok eğlenceli oluyordu. akşamları yemeklerimi çarşının içinde yiyordum. sivrisneklerden dolayı kampta yemek yapmak çok zordu. kardelen isminde ev yemekleri yapan bir küçük esnaf lokantasında yemek yiyordum . sahibi selahi isminde bir abiydi.1 porsiyon köfte 5 ytl , az çorba 1.5 ytl idi.

    bende bir eş bulup çoluk çocuğa karışırsam senin gibi yapmak isterim, böylede çok zevkli olur. yalnızken bazı şeyler ne kadar güzel olursa olsun, kısa bir süre sonra hafızadan kayıp gidiyor ve bu, hiç bir boka yaramıyor.

    hoşçakal.

    YanıtlaSil
  2. Merhaba Bora Bey,
    Bir sürü güzel şey sıkıştırılmış kısa metrajlı tatilinizin notlarını her seferinde olduğu gibi bir solukta ve zevkle okudum.Pazar sabahı omletinizi "seri küfürbaz" dan öğrendiğiniz tarife göre mi yaptınız çok merak ettim.:)
    Bu arada,bi aralar bir türlü başlayamadığım blog'uma "ee hani? :) " şeklinde yazdığınız mesajı yeni düzenlemelerim yüzünden silmek zorunda kaldım..özür dilerim..isterseniz yenileyebilirsiniz :) Küçük Can çok tatlı Maşallah.benim için öpermisiniz.

    YanıtlaSil
  3. Sevgili Bora,

    Bu fotoğrafları ve yazıları görünce Dalyan'a gidip bir de Bora'nın gözüyle görmenin gerekliliğini anladım. Nedense her zaman Dalyan'ı sevmişimdir ama galiba bundan sonra daha da seveceğim gibi geliyor. Hani diyorum akşamın alacasında beyaz şarabın yanında bir de "Sardunya Kokusu", yok, yok vazgeçtim yeni yazılmış "Ölüm ve Ses" romanı olursa, o ne unutulmaz bir gezi olur tarif edemem.
    Kalemine, yüreğine sağlık.
    Hasan Çelikkol

    YanıtlaSil
  4. Merhaba Bora bey,
    yarın Dalyan'a gideceğim kısmet olursa. Ben genelde tavsiye olarak internetteki bilgileri değil blog sahiplerinin yazdıklarını kendime baz alıyorum. Çünkü genel tanıtım bilgileri çok yanıltıcı oluyor. Bizim hatamız zaten bu oluyor sanırım reklam olacağını sanmamız. Halbuki deneyim en büyük referansımız. Gezerken sizin tavsiyelerinizi de göz önünde bulunduracağım ve kesinlikle mavi yengeç yiyeceğim uzun yıllar oldu yemeyeli.

    YanıtlaSil
  5. Eşinizle birlikte,çocuğunuzun beynine yerleştirdiğiniz bu resimlerin,ileride ne kadar olumlu bir şekilde geri döneceğinin farkındasınızdır eminim...Bir çocuğun yetişmesinde böyle bir alt yapının önemi çok büyük...
    Tüm babalara duyurulur!
    Saygılarımla ,
    TüTü

    YanıtlaSil
  6. AHHH Aaaah ne güzel, en güzelini sen yapıyorsun dostum.
    Babannemin bir deyimi vardı yanlış hatırlamıyorsam şöyleydi:
    "Ya mırlayıp(şarkı söyleyip) gezmeli, Ya okuyup yazmalı"
    Maşallah siz ikisinide yapmış hatta yapıyorsunuz. Bu blog da çok güzel olmuş.En azından gezip görmeleriniz boşa gitmemiş , biz de zevkle okuyoruz. Sanki yanınızdaymış gibi oluyoruz. Bizleri de yanınıza aldığınız için çok teşekkür ederim. Sağlıcakla kalın.

    YanıtlaSil
  7. "Beğendiğimiz yerleri kıskançlıkla, kalabalıklaşmasın diye yazmadığım ve tavsiye vermekten hiç hoşlanmadığım halde bu kez bir kereliğine, tavsiye edeceğim."

    inanamıyorum bu yazdığınıza.
    şaka olmalı.
    az çok böyle duygular hissedebilir insan kabul ama
    utanır açık edemez...

    şakadır şaka.

    YanıtlaSil
  8. Merhaba Bora bey,yazınızı okuduktan sonra bir Dalyan seyahatini araya sıkıştırmanın farz olduğunu anladım. Tavsiyeleriniz için çok teşekkürler. Ailenizle beraber sağlıklı, mutlu geziler diliyorum. Sevgiler...

    YanıtlaSil
  9. sayın seyyah
    kıbrıs gezisini ne zaman okuyacağız...
    halk devamını bekliyor.

    teşekkürler, kolay gelsin.

    YanıtlaSil
  10. Merhaba Bora Bey,
    Dalyan yazinizi okuduktan sonra yapacagim dalyan seyahatlerine artik daha farkli gözlerle bakacagim. yazilarinizin devamini bekliyoruz.

    YanıtlaSil
  11. Merhaba Arkadaşlar turuncu' a gitmiştik dalyanıda gezmiştik.Çamur banyoları vazgeçilmezler arasında
    Dalyan kesinlikle gidilmesi gereken bir yer tavsiye ederim.

    YanıtlaSil
  12. Elinize sağlık çok güzel bir anlatım olmuş. Dalyan özellikle doğası ve çamuruyla mest ediyor Marmaris tatilcilerini.

    YanıtlaSil
  13. 1 senedir bloğunuzun takipcisiyim, bu sene kendi çapımızda ege turu yaptık, ali beyin yerinde kalamasakta tavsiyenizle yeşil vadide çok çook güzel zaman geçirdik su gerçekten soğuktu çok tesekkurler..

    YanıtlaSil
  14. Ne yazık ki Ali abiyi bu yılın başında, Ocak ayında kaybettik.
    Zakkum Pansiyonu oğlu Murat ve eşi Sevim abla işletmeye devam ediyorlar.

    YanıtlaSil
  15. Marmaris tatilcilerinin çok tercih ettikleri bir yer dalyan. Resimler ve yazı harika , tek sorun o çamur çok kötü kokuyor:-)

    Marmaris Tatili

    YanıtlaSil